Konkluzje raportu przygotowanego w 2015 roku przez komitet monitorujący Kongresu Władz Lokalnych
i Regionalnych Rady Europy, odnoszącego się do stanu samorządności terytorialnej w Polsce,
są w przeważającej mierze bardzo pozytywne. Autorzy tego raportu podkreślali, że „w czasie krótszym
niż trzy dekady w Polsce udało się przeprowadzić trzy imponujące procesy: (a) transformację demokratyczną,
(b) przekształcenie systemu ekonomicznego oraz (c) przejście od systemu hiper-centralistycznego
do administracyjnej decentralizacji. Zmiany wprowadzone w Polsce reformami z lat 1990
i 1998 umożliwiły stworzenie demokratycznych jednostek lokalnych i regionalnych. (…) Reformy lokalne
i regionalne (w Polsce) są powszechnie uznawane za sukces, jako fundamenty obywatelskiego
i demokratycznego społeczeństwa”1.