Celem artykułu jest wskazanie najważniejszych następstw zmieniającej się liczebności
populacji i jej struktury dla rozwoju społeczno-ekonomicznego, ze szczególnym
uwzględnieniem wzrostu gospodarczego krajów uprzemysłowionych.
Wobec procesów demograficznych zachodzących współcześnie w rozwiniętych
gospodarkach świata oddziaływanie tych zjawisk na funkcjonowanie poszczególnych
krajów będzie ulegać nasileniu. Sygnalizowany cel osiągnięto poprzez przegląd
literatury, na podstawie której sformułowano wiele wniosków i spostrzeżeń
dotyczących głównie makroekonomicznych następstw drugiego przejścia demograficznego.
Natomiast w celu skwantyfikowania wpływu zmian struktury demograficznej
na dynamikę wzrostu gospodarczego krajów OECD posłużono się
metodą dekompozycji shift-share. Taki dobór próby umożliwia porównanie pozycji
Polski w relacji do pozostałych rozwiniętych krajów, w szczególności zaś tych,
w których procesy drugiego przejścia demograficznego są bardziej zaawansowane
niż w Polsce. Analizą objęto okres historyczny (1990–2013) oraz prognozowany
(do 2050 roku).